27 dic 2010

Entradas da segunda avaliación

Unha vez superada a proba inicial da primeira avaliación, chega o momento de evolucionar. Neste novo trimestre as entradas deben cumprir unhas condicións máis estritas que na avaliación anterior:
  • O tema de todas as entradas debe estar relacionado coa evolución e a revolución xenética, os temas que trataremos nesta avaliación.
  • Todas as entradas deberán dar lugar a unha polémica referida á controversia ciencia-pseudociencia ou a relación dos avances científicos coa sociedade.
  • As entradas deben ser curtas e incluír hipervínculos, etiquetas e, algo moi importante, referencias que nos permitan analizar as fontes de cada entrada.
A partir deste momento tedes as portas do blog abertas. Ánimo e a traballar.

9 dic 2010

"La amenaza de Andrómeda"

É unha novela de ciencia-ficción escrita en 1969 por Michael Crichton. Narra a historia dunha crise científica americana de gran magnitude que durou cinco días.

O goberno de Estados Unidos comeza cun novo proxecto de búsqueda de virus no espacio, lanzando satélites e sondas a orbitar arredor da terra.
O último dos satélites enviados impacta con algún corpo extraño, desvíase e cae nun pequeno pobo no interior de Estados Unidos. Pouco despois, descobren ós habitantes do pobo mortos. Moitos sen sinais de violencia, outros suicidados, pero ningún con restos de sangue. Os rescatadores do satélite teñen tempo de gravar a un supervivente cruzando a rúa, antes de correr o mesmo destino. Inmediatamente, declárase unha situación de emerxencia e convócanse a diferentes expertos para dar coa causa da morte de todas aquelas persoas.


Na miña opinión, o libro ten un argumento que engancha ao lector desde o principio, aínda que hai momentos nos que chega a resultar un pouco aburrido e complicado de entender, xa que ás veces utiliza termos bastante científicos.
Recomendaríallo a aquelas persoas ás que lle gusten as novelas de ciencia ficción que non se alonxen da realidade. Aqueles que non se animen a ler o libro, poden ver a película desta novela que Robert Wise levou ó cine en 1971.

30 nov 2010

¿OS BURROS SON BURROS?


A pesar das apariencias, os burros son tan intelixentes como os demáis équidos. A súa resistencia para realizar diversas tarefas pode ser interpretada máis ben como un signo de independencia e terquedade que de torpeza. Á fin e ó cabo, fan fronte na natureza ós mesmos retos cós seus curmáns, os cabalos, e a capacidade cerebral de ambos é similar en relación co seu tamaño corporal. Nalgunhas circunstancias, con todo, os asnos compórtanse dun modo máis intelixente cós cabalos: estes son propensos a sufrir ataques de pánico e botan a correr en estampida, o que pode resultar perigoso. Os burros son máis flemáticos e analizan detidamente a situación ata decidir a resposta máis adecuada. Ademáis, desenvolveron unha estreita relación cos seres humanos e poden ata ler os seus estados de ánimo na súa expresión.
Despois de ler isto, fágome unha pregunta: ¿Por que ás persoas máis torpes ou menos intelixentes lles chamamos burros?¿Por que non chamarlles cabalos? Polo que acabamos de ler, os burros analizan máis as situacións cós seus curmáns os cabalos.

¿Vida en Marte?


As bacterías do río Tinto din que é posible a vida en Marte.


A conca do río tinto, rica en ferro, é un ecosistema similar ó marciano.Un equipo de científicos empregou organismos e mostras que había neste río, por esa similitude que ten co sistema marciano, e un alto porcentaxe das bacterias sobreviviron as condicións as que foron expostas.

A comunidade científica utilizou as bacterias quimiolitotrofas para facer os informes de habitalidade porque os informes que nos chegan sobre Marte indícanos que ten un importante contido de minerais e ferro na súa superficie. Someteron esas bacterias a presións de 7 milibares, temperaturas superiores a 170 º C e ós raios UV.


¿ E vos que creedes? ¿ Existirá vida no planeta roxo?

Que esconden os buratos negros?


Un burato negro é un obxecto celeste cunha densidade tal que a curvatura do espazo adxacente está pregada sobre si, polo que están illados do universo exterior e nin sequera a luz pode fuxir.
Considerando o complicado que podería resultar o intentar explicar a natureza dos buratos negros utilizando as matemáticas (posto que habería que entender a teoría xeral da relatividade de Albert Einstein), esta páxina: http://www.taringa.net/posts/info/2982711/agujeros-negros____que-esconden_.html danos unha explicación moito máis sinxela deste fenómeno considerando a gravidade cun comportamento clásico (o efecto da mazá de Newton).
Eu recomendaríavos esa páxina xa que hai cousas moi interesantes sobre o tema dos buratos negros, con vídeos, fotos e bastante información. Explica mediante exemplos entretidos como se forman, dannos a resposta a esas preguntas das que temos curiosidade e non atopamos resposta convincente para elas: porqué ese nome? Os buratos negros comeríanse todo o universo? Existen os buratos brancos? E os buratos de gusano?...
Todo esto, e máis nesta páxina: http://www.taringa.net/posts/info/2982711/agujeros-negros____que-esconden_.html
"CUANTO MAS SABEMOS MENOS ENTENDEMOS" Albert Einstein

DE CINZA A DIAMANTE



Algordaza SA é o único laboratorio no mundo que crea Diamantes de orixe humano cun proceso de transformación exclusivo. o seu proceso científico non engade carbono ó carbono provinte das persoas, nin fai manipulación da cor dos Diamantes obtidos (un selo de diferenciación e garantía)



- Eu penso que é unha maneira un pouco frívola de recordar a un ser querido, aínda que pensando ben, que máis da que te coman os bermes que acabar incrustado nun anel? (eu case prefiro o segundo).O peor ten que ser que a túa familia en lugar de empregar o teu carbono para facer un diamante o emprege para facer un lápiz.

A estrada.

A estrada escrito por Cormac MaCarthy é considerado unha das grandes obras da literatura universal, e con razón.
É unha historia contemporánea que se desenvolve nun hipotético E.E.U.U desolado pola acción do home, onde un pai e o seu fillo percorren a estrada que simboliza a esperanza a unha savación incerta.
O amor entre eles é determinante para seguir o camiño. O mundo derrúbase e a fame invade os pouos sobreviventes; a procura e comida é a ansia de todo os personaxes. Ata agora a nai Terra deunos todo preciso para a subsistencia; pero que ocorrería se algo impedira que seguise sendo fértil?; se as cinzas cubrisen os campos, se os animais desaparecesen. Saberíamos distinguir o ben do mal en situacións tan extremas? Quizáis as necesidades vistas ata agora son insignificantes comparándoas cas que nos mostra esta historia.
Se consideras que o mundo está establecido e que a súa continuidade é eterna, deberías sumerxirte nesta historia, pensarás doutra forma.

CAPACIDADE INNATA DOS PITIÑOS PARA REALIZAR CÁLCULOS MATEMÁTICOS


O que non se sabía até a data é que os pitos teñen tamén esa capacidade innata para sumar e restar. Estes animais realizaron operacións de aritmética básica para pescudar ante dúas pantallas cal era a que ocultaba o maior número de obxectos coñecidos. Ao parecer, os pitos tentan estar preto dos elementos cos que se criaron, da mesma maneira que están á beira da súa nai e séguena nada máis saír do ovo. Ese instante de recoñecemento recoñécese como “sinal”. Déixalles pegada. Así, os investigadores compraron pitos de apenas unhas horas e durante dous días tivéronlles en gaiolas con varias cápsulas amarelas de ovos Kinder. Despois, ao situarlles nunha caixa con area na que había dúas pantallas lixeiramente enfrontadas e que ocultaban ditas bólas amarelas, os pitiños miraban a ambos os dous lados da pantalla, e quedaban onde había un maior número de bólas. Con outras experiencias polo estilo, lográronse tamén resultados similares, demostrando que a habilidade para sumar e restar é innata nestas aves.
¿Credes que estas pequenas aves teñen algún tipo de intelixencia ou é unha pura coincidencia? ¿Non credes que esto é algo similar ó que ocorreu co pulpo Paul no mundial, pura coincidencia ou casualidade?

O Gran colisionador de Hadróns (LHC) consigue xerar ‘big bangs’ en miniatura


O acelerador de partículas máis grande do mundo volviunos sorprender conseguindo unhas colisións con temperaturas de ata 10.000 millóns Cº, que foron definidas polos investigadores como mini big bangs. Conseguiuse cambiando os materiais que se aceleraban no gran anel subterráneo: os protóns foron substituídos por ións de plomo (átomos de plomo ós que se lle quitaron os electróns). A temperatura obtida, aínda que só dura un fugaz instante, é un millón de veces máis alta que a rexistrada no el interior do Sol. A estas temperaturas, protóns e neutróns fúndense nunha sopa quente e densa de quarks e gluóns.

Opinión persoal: É incrible que xa chegaramos a este punto da ciencia, se en tan pouco tempo podemos reproducir mini big bangs, non tardaremos en ser capaces de reproducilos a maior escala, e poder manipular mellor os elementos.

Adeus ás agullas: novo método para medir a glucosa sen necesidad de extraer sangue

Os pacientes de diabetes tipo 1 poderían controlar a súa enfermidade gracias ó equipo de Espectroscopia de Raman do Laboratorio de Espectroscopia do Instituto de Massachussets, tras 15 anos de investigación. A máquina usa tecnoloxía de luz non invasora para medir os niveis de glicosa en sangue escaneando o brazo ou o dedo do paciente con infravermello preto. Grazas a un algoritmo é posible calcular os niveis de glicosa en sangue. Como toda a nova tecnoloxía, ten aínda as súas limitacións, posto que se o paciente consume glicosa ou algún produto azucrado, tomaría aproximadamente uns 10 minutos para que o novo nivel de glicosa se vira refrexado no fluído intersticial. Pero este obstáculo está sendo superado..

Opinión persoal: Penso que é un grande avance, pois, aínda que non sexa o maior descubrimento do mundo, facilitará a vida de moita xente amenizando as consecuencias dunha enfermidade, como pode ser a diabetes. Os pacientes poderán medir o seu nivel de glicosa con moita comodidade. Agora ben, haberá que ver canto costará isto, ou como o poñerán a disposición dos usuarios, de todas formas, parece un avance moi útil.

O cheiro do medo


A doutora Denise Chen, profesora asistente de psicoloxía na Universidade de Rice, en Houston, tentou averiguar se as persoas que teñen medo desprenden un aroma diferente.

Para iso, fixo ver ós seus suxeitos experimentais 13 min. da película Indiana Jones e tamén 13 min. da película Ace Ventura. Antes, baixo os brazos, colocoulles panos de gamuza. Despois, Chen introduxo os panos en xerras de cristal e conxelounos a -44 Cº. Unha semana despois, Chen desconxelou os paños e fíxollos cheirar ós seus suxeitos. Según Chen, experta no campo da chamada “comunicación olfativa da emoción”, o medo produce sinais químicas e cambios no cheiro corporal, como tamén o fai a felicidade. Os homes que cheiraban os panos impregnados de medo, aumentaban os seus niveis de precaución e vixilancia, pois os suxeitos que cheiraban este aroma sacaban mellores resultados nas probas de asociación de palabras.

Opinión persoal: Pareceume unha investigación cuns resultados moi curiosos, pois sempre falamos de que os animais cheiran o medo, e parece que agora o podemos dicir cun sentido literal. ¿Será este mesmo olor o que perciben os animais? O que máis me chamou a atención foi o aumento nos niveis de precaución e vixiancia dos homes, sabendo isto… poderíase encontrar unha maneira de utilizar estes cheiros para aumentar a atención do home en momentos como un exame, unha conferencia, etc.?

O casco de Deus: ¿o artefacto que sirve para ver máis alá?


Se un sente que Deus existe, tende a pensar que é así, ¿onde quedarían estas sensacións se se puideran inducir con un artefacto?

Esa é precisamente a función do casco de Deus, que se garda no laboratorio de neurociencia do doutor Michael Persinger, en Sudbury. O casco está cheo de imaxes e cables e serviu para levar a cabo 25 anos de experimentos con diferentes suxeitos, que foron expostos a pequenos campos electromagnéticos. Tras un rato con este casco enchufado, o 90% dos suxeitos (ateos ou crentes) afirman experimentar una presencia extraña. Dependendo das crenzas, o suxeito experimentará a presenza de Xesús ou dalgún outro ente sobrenatural. Incluso un dos suxeitos criu sentir a cércana do demo. O casco de Deus simplemente acende a chispa na parte do cerebro onde nacen esos pensamentos místicos e espirituais.

Opinión persoal: O feito de que os suxeitos deste experimento afirmen e aseguren que é realmente Deus o que están a sentir fai deste artigo un artigo pseudocientífico, pois principalmente están dar por sentado que Deus (ou no caso doutros suxeitos, o demo) existe, cando non hai ningunha prova que o demostre, mostrando unha actitude totalmente relixioasa (o contrario por excelencia da ciencia).

A psicofonía.


A psicofonía é un dos fenómenos máis estudados na actualidade. Apareceu en 1959 cando Friedrich Jürgenson foi a un bosque de Estocolmo a grabar o son duns paxaros para a banda sonora dun documental, cando recollíu a grabación escoitou algo máis caos paxaros, pero non lle deu moita importancia. Despois de varias grabacións escoitando algo estrano, nunha desas grabacións recoñeceu a voz da súa defunta nai decindo: "Jurgi, Jurgi, o meu pequeno Jurgi..."
Na actualidade hai moita xente que se adica a investigar sobre este fenómeno. Credes realmente que paga a pena invertir cartos e tempo nisto?

Sinceramente, eu creo que non paga a pena, xa que nas grabacións que parece que se escoitan estas cousas , ou ben son grabacións escoitadas do revés, ou cunha mala calidade de sonido.

29 nov 2010

MEIGAS


As meigas tamén son coñecidas como curandeiras e videntes, e as xentes acuden a elas para ser curadas cos seus rescritos, ensalmos e conxuros. A pesar de que o problema do “paciente” sexa físico, elas diagnostícano como un meigallo. Son mulleres que realizan ou curan o mal de ollo pero, en realidade existe o mal de ollo? Non hai probas de que o que fagan sexa verdade, é dicir, todo o que din e fan non ten un soporte físico nin científico no que sosterse porque non hai nada que demostre que é certo. Por exemplo: os amuletos que lle entregan como unha axuda á cura, en realidade son efectivos? Non podemos verificalo. Por iso eu penso que estamos a falar de pseudociencia.

Os gatos caen sempre de pe?



Si,Estudos científicos dos anos 80 din que teñen un movemento reflexo que lles fai ``poñerse`` no aire de forma que sempre caen de pe,isto é posible grazas ao seu movemento de columna inusualmente flexible e a que non teñen un equivalente a nosa clavícula no seu esqueleto.Todo isto permítelles amortizar o golpe dende grandes alturas.De feito,canto mais alto,máis tempo lles dá a reorientarse e a organizar o ángulo perfecto da caída.Os gatos teñen pensamentos ao igual que temos as persoas,polo tanto teñen a capacidade de colocarse ben cando están en movemento para caer ben e non facerse dano.

Pódese ver dende o espazo a gran Muralla china?



Non,Yang Liweu,o primeiro astronauta chino que viaxou ao espazo,asegurou ao volver:A gran Muralla china non se ve dende aí arriba`.Dende así pois,dábase por feito que isto non era máis que un mito que non era certo,ata que a axencia Europea do Espazo publicou no 2004 unhas imaxes que eran,precisamente,da Gran Muralla ,tomadas dende o espazo.Aos poucos días tiveron que corrixir isto,debido a que os investigadores chinos describiron que o que lles parecía a Muralla non era máis que o traxecto dun río que flúe ao noroeste de Pekín,Tampouco se pode ver dende a Lúa. Os investigadores eran chinos,polo tanto querían que se lles dise valor a Muralla china e entón,dicían que a Muralla china era tan alta que se vía dende o espazo.Sobre isto,outros investigadores comprobaron que iso non era certo,e así foi,o que eles estaban a ver,non era máis que un río do noroeste de Pekín.A fin de contas,isto dinos que os científicos din o que eles queren ou o que máis lle interesa.

A idade nunha gota de sangue.


Uns investigadores holandeses, sinalan que os linfocitos T, unhas celulas defensivas do sangue, poderían axudarnos a saber a idade das persoas. Cando deron con esta clave, deduciron que sería un gran avance para non atoparse co problema, de que o ADN obtido do homicida, (no suposto caso de que estivemos a falar dun asasinato), non coincidesen co sospeitosos xa ficahados; xa que os perfís de ADN, so poden identificar persoas xa fichadas polos corpos de investigación. Por iso se traballa neste tema, para obter rasgos físicos dunha persoa a que pertence a mostra do sangue. O gran obxectivo que queren chegar a ter é a idade, xa que pode axudar moito na búsqueda do asesino,( se seguimos co exemplo anterior). Será isto un gran avance na ciencia? Ou so servirá para crear un novo conflito político-científico?

28 nov 2010

ANDROMEDA FORMADA POR CHOQUE ENTRE GALAXIAS

Grazas a un grupo de científicos que invstigou sobre Andrómeda, a galaxia máis proxina á Vía láctea, logrouse averiguar a suacreación e evolución.

Os resultados indican que duas galáxias chocaron fai mais de 9.000 millons de anos e que permaneceron unidas ata fai , aproximadamente, uns 5.500 millons de anos.

Aseguran que, mentres eles foran capaces de detectar as galaxias máis próximas, hai outros moitos “buratos negros” sen investigar, que constituen o Grupo Local de Galaxias (formado por unas 40 galaxias). Pero, ¿que se agocha tras todos eses buratos negors dos que tanto oimos falar?

Entre Lobos

Moitas veces temos escoitado que a realidade supera a ficción. Qué pensarías se a película de Mowli fora realidade? Efectivamente, esta película de Gerardo Olivares conta a historia de Marcos Pantoja, un neno que é vendido e despois abandonado en Sierra Morena durante doce anos. Vive só coa compaña dos lobos. É posible que un ser humano poida prescindir da sociedade?; e se o rescatásemos ós vinte anos podería volver formar parte dela? Sempre escoitamos que os seres humanos somos seres sociais, ata que punto isto é verdade?


25 nov 2010

Novo blog recomendado: Alerta pseudociencias

Planeta de paso


Un equipo de astrónomos do Observatorio Europeo del Sur,descubriu un planeta
formado noutra galaxia,que se instalou na nosa,na Vía Láctea.É a primeira vez que
se descubre un planeta o redor de unha estrela pobre en metal e vella.Trátase dun
planeta xigante de gas do tamaño de Xúpiter que xira ao redor da estrela xigante
HIP13044 a uns 3200 anos luz de nós,da constelación de Farnax.
Pénsase que foi orixinado fóra da nosa galaxia porque senón,o planeta tiña que ser
engullido por parte da estrela que se expandiu ao pasar á fase de xigante vermella.

Reencarnación despois da morte?

A crenza na reencarnación aparece na India dende o século VII e estendese ata os nosos dia. Obtense, segun din, do froito do desexo humano por explicar as diferencias de intelixencia, saúde, etc. que existen entre ditos humanos. Basanse, partindo dun pensamento pseudocientífico que apoia crenzas e regras propias, en que despois da morte o noso espíritu apoderase doutro corpo para manter a nosa alma.

- Opino que, como ben dixen antes, tratase de pseudociencia, porque trata de explicar uns feitos que non se basan en ningunha proba factible, senon que todo ven á partir dunha crenza. Non obstante, tampouco seria posible atopar probas de que a reencarnación si existe, porque estamos a falar dun dos limites da ciencia.

21 nov 2010

Conferencia sobre a doazón de órganos


Antón Fernández, médico do Juan Canalejo, xunto con Xosé Manuel, receptor de órganos, transladáronse hasta o IES de Ponteceso para concenciar aos alumnos de 1º de BAC sobre a importancia do transplante e doazón de órganos.

Galicia está entre as comunidades españolas que maís baixo ten o índice de doazón. Para cambiar esto debemos entender a importancia que ten e o que supón facernos doadores de órganos xa que grazas a eso podemos salvar moitas vidas, ata sete cos órganos de un só corpo. Axudar aos demais está nas nosas mans. ¿Por que non facernos doadores?

18 nov 2010

Temos un límite de tempo

A partir do día 30 de novembro non se admiten máis entradas nin máis comentarios para esta avaliación.

BILL GATES QUERE TAPAR O SOL


Tras que un estudo científico establecera que a alternativa maís rápida e económica de deter o calentamento global e bloquear os raios do sol, o home maís rico do mundo, Hill Montgomery Gates, decidiu financiar o proyecto; desviar as radiaccións solares por medio de millóns de toneladas de partículas reflectivas. O feito e que esto funcionaría sen lugar a dubidas; a incógnita estaría en que pasaría despois; e encreible que chegáramos a este punto. ¿De verda creedes que esto funcionaría? ¿Non pensarón na posibilidade de que sen os raios do Sol a vida sería enexistente?

17 nov 2010

PAPEL ELECTRÓNICO

A empresa LG inventou un novo papel electrónico de 0.3 mm de grosor que ten as mesmas dimensións que unha folla de papel A3 e é oito veces máis grande que un libro electrónico, o que permite transmitir a mesma sensación dun periódico tradicional en branco e negro. Só pesa 13 gramos e pode ser dobrado sen que se perda calidade na recepción das iimaxes que están pensadas para transmitir a mesma sensación que durante a lectura dun papel impreso. Conseguiron que as imnaxes poidan cambiar cunha relativo rapidez.

- Na miña opinión, supón un gran avance tecnolóxico, aínda que penso que ten que pasar moito tempo para que isto estea ó alcance de todo o mundo.

PLÁSTICO DE ORIXE VEXETAL



A tecnolóxica IBM e a Universidade de Strandford traballan nunha nova técnica que permitirá fabricar plástico de orixe vexetal, co fin de emprazar os produtos a base de petróleo que prexudican o medio ambiente. Esta investigación demostrou que os compostos orgánicos das plantas pódense empregar en vez dos materiais sintéticos na fabricación dos polímeros empregados para crear plásticos.


- Eu peso que é unha iniciativa moi boa, reduciríase en gran medida a contaminación ambiental e poderíanse chegar a substituír o emprego de plásticos por este novo material.

AUGA ELÁSTICA



Un grupo de científicos xaponeses inventaron un novo material, ó que denominaron “auga elástica”, o cal consta dun 95% de auga e un porcentaxe restante que combina arxila e sustancias orgánicas, as cales lle confiren a súa consistencia e textura. As características da “auga elástica” farían posible a súa utilización no campo da medicina ou incluso se se lle aumenta a súa densidade, este novo material podería ser empregado para a produción de materiais plásticos ecoloxicamente limpo.


- Eu penso que podería supoñer un gran avance no campo da medicina; tamén suporía un importante avance en canto á fabricación de materiais plásticos ecolóxicos (aínda que por agora so sexan posibilidades).

génesis bernard beckett


Este é un pequeno libro que conta una historia protagonizada por una rapaza chamada anaximandro que ten que facer un exame para entrar nunha academia.
Anax tivo un titor chamado perícles que lle insinou todo o necesario para superar a proba de acceso a academia, que é o que todos buscan. Anax ten que entrar nunha sala na que hai tres examinadores que lle fan distintos tipos de cuestións. Fai varias entradas e saídas porque o exame e moi longo. Nestas cuestions a protagonista mostranos un dilema entre os humanos e os robots moi entretida e cun final inesperado.

Na miña opinion é un libro moi entretido dende o comezo enganchate e queres sempre saber como vai rematar a historia.

15 nov 2010

Videntes que xogan a detectives



As artes dos videntes, adiviños ou tarots nunca foron vistos con bos ollos por todos, pois dende un principio foron relacionados con timos ou estafas, ademais de haber quen lles ten certo respeto e pénsano dúas veces antes de falar sobre a orixinalidade ou até que punto son verdade estos temas.
Porén, dende hai algúns anos, a policía criminal apóiase no poder dos videntes cando non teñen pistas firmes, coa intención de que estes aporten novas probas que axuden a resolver os casos.
Sabendo que os investigadores só deberían ter en conta os métodos científicos,non resulta irónico confiar a vida dalgunhas persoas nalgo no que non estamos seguros de crer?

http://www.foropolicia.es/foros/viewtopic.php?f=1&t=36448

"The Grand Desing"

Stephen William Hawking escribiu o libro: "The Grand Desing", no que afirma que nin Deus nin outro ser sobrenatural foi o creador do Universo, senon que este saiu da nada. Para dicir esto baseouse nunhas leis físicas como as súas aportacións en cuestións de cosmoloxía, os buratos negros e a gravitación cuántica coas que intentou dicirnos que o Universo foi creado por unha grande explosión chamada Big Bang. Pero con este escrito tamén pretende interpretar a realidade coa física/ciencia contemporánea, e dicir, as súas prediccións teñen que estar detalladas para as futuras obsevacións e así poder demostralo. Cómpre destacar un pequeno fragmento do libro:

"Non é necesaria a existencia dun Deus para explicar a orixe do Universo. Polo feito de existir a lei da gravidade, é unha consecuencia de que o Universo fose creado por si mesmo a partir da nada. Supoñer que houbo un Deus que encendiu a mecha da explosión é totalmente redundante."

O Clorohidrato de Aluminio e o cáncer de mama.


Fai uns meses, os medios de comunicación saltaron coa noticia de que unha das causas que producen cancro de mama podería ser o uso de desodorantes con efecto antitranspirante. Existe un grupo de científicos da universidade de Keele en Inglaterra que realizaron unha investigación en 17 mulleres que foran sometidas a unha mastectomía. O resultado obtido foi que os científicos atoparon elevados restos de niveis de Clorohidrato de Aluminio nas células infectadas próximas á zona das axilas.
Esta noticia alarmou é poboación, e de feito xa hai persoas que abandonaron o uso destes productos. Realmente debemos de ser tan preventivos como para cambiar de desodorante polo feito de que exista unha única investigación da que non afirman a vericidade dos resultados?

14 nov 2010

Correr ou non correr? Esa é a cuestión

¿ Correr baixo a chuvia?



Moita xente, ou case todo o mundo bota a correr cando vai andando e lle empeza a chover, para que? Para non nos mollar claro. Pois non, os científicos estiveron desenrolando formulas de fluídos ata que deron con que canto máis corras mais te mollas, pode parecer tonto e cando che volva a chover volveras a correr pero é así.

Canto máis corras máis te mollas porque colles as gotas de mais sitios, e o caso extremo xa é que che chova de fronte, se che chove de fronte e non tes onde agocharte, déixao, estás pingando!

O profesor Jearl Walter, titular da cátedra de física da Universidade de Cleveland, foi quen investigou isto e caeu na conclusión de que o mellor para estes casos é o monopatín porque a posición curvada que levas no monopatín impide que te molles, iso si, se che ven o vento pola espalda, corre todo o que poidas.

Pese a todas estas recomendacións e consellos, eu persoalmente, recoméndovos que se vedes que vai chover non saiades da casa sen paraugas.



Para os que queiran máis información aquí lles queda isto:

http://www.quo.es/ciencia/consultas/si_corres_bajo_la_lluvia_te_mojas_menos


Miguel 1ºA

9 nov 2010

O INSECTICIDA DDT



O DDT comezou a utilizarse como insecticida en 1939 (descuberto por Müller, quen recibiu o Premio Nobel en 1948). Ó principio o seu uso evitou moitas mortes, ademais da protección das colleitas e do aniquilamento de insectos domésticos. Pero descubríronse importantes problemas, o máis importante foi a acumulación do veleno ó longo da cadea trófica. Por exemplo, o DDT que se estende sobre un cultivo encóntrase nunha concentración baixísima nas plantas pero, nos insectos que se alimentan destas, está máis multiplicado. Dende o meu punto de vista, a concentración de veleno séguese multiplicando a medida que a cadea alimenticia avanza, chegando a conseguir, deste xeito, a extinción de animais. Ó meu entender foron 31 anos ata que foi prohibido mundialmente nos que se empregou dun xeito moi nocivo para os seres vivos. Sabendo isto, daríanlle o Premio Nobel a Müller?

6 nov 2010

Fisiognomía


O home foi tachado de criminal só pola súa fisionomía sen ter en conta ningunha das probas científicas que normalmente se teñen que realizar. ¿É factible que vendo a unha persoa se poida culpabilizala dun crime? ¿Ou sería máis correcto aplicar o método científico para averigualo?. O máis apropiado sería aplicar este método para chegar a conclusións firmes e rigurosas sobre a culpabilidade ou non d individuo e o método científico aplicaríase sobre mostras biolóxicas que ó seren analizadas por persoas culaificadas situarían ou non á persoa na escea do crime. O método científico non aporta probas da culpabilidade das persoas a partir da súa fisionomía, só poderíamos ter certas tendencias do seu comportamento a partir dun análise psicolóxico pero aínda así non sería concluínte para culpabilizar á persoa sen outro tipo de probas (xa que o que unha persoa sexa capaz de facer non quere dicir que o vaia a facer).

En conlcusión, o máis apropiado sería non deixarnos levar por simples apariencias físicas e non prexuzgar á persoa son motivos, xa que as apariencias son engañosas e non hai ningunha relación directa entre o aspecto físico e o carácter da persoa, ou polo menos ata o momento non hai probas científicas diso.

O mundo sufriu unha catástrofe mediante unha inundación mundial recente. Os defensores desta afirmción din que actualmente hai varias evidencias pero a estas opóñense as teorías científicas. Unha das evidencias son as rochas sedimentarias que conteñen fósiles de animais que non subiron á arca e morreron afogados. Pero estas rochas, ao seren analizadas polo método científico aplicado por persoas cualificadas, sábese que pertencen a diferentes épocas xeolóxicas, polo que xa non son válidas como proba desta afirmación. Da mesma forma din que as reservas combustibles de hidrocarburos son outra evidencia, xa que toda a materia vexetal que cubría a superficie terrestre quedaría, según eles, sepultada baixo as augas desa gran inundación. Pero estas, despois de ser analizadas sábese que son moito máis antigas que a época citada según a xenealoxía bíblica.

Tamén argumentan que diversos pobos separados xeográficamente contan a mesma historia: que houbo un home que meteu a diferentes especies de animais por parellas nunha arca durante un ano e que despois liberou, para que poboaran o planeta. A existencia deste mito en diversas partes do mundo pode darse por simple casualidade da mesma forma que todos os pobos teñen un ente creador, e este é diferente en cada pobo. Esta é unha característica propia do método pseudocientífico xa que este se basa en crenzas, mitos e observacións non contrastadas. Segundo o método científico esta afirmación non sería contrastable xa que dito método se basa en feitos observados a partir de fenómenos que teñen lugar na natureza.

¿Pseudociencia ou Ciencia?

p

As afirmacións que nos aporta Richard S. encadran perfectamente dentro da concepción pseudocientífica xa que o seu campo de actuacion está fora da realidade debido a que non se sabe se Deus é real xa que non existen probas científicas que o verifiquen neste momento. A concepción científica prentende explicar fenómenos e interpretar a realidade, podendo comprobarse mediante o método científico todas as observacións para chegar a conclusións verídicas pero mutables. A pseudociencia, en ningún momento da a posibilidade de que alguén comprobe o que afirma, polo tanto é dogmática: as súas afirmacións considéranse inmutables. Mentres que a concepción científica é critica, pódense comprobar todas as súas propostas. Todo o contido e a base do texto están baseadas en crenzas relixiosas. Sen embargo no campo científico as conclusións baséanse en feitos, observacións e experiencias. A linguaxe empregada é ambigüa polo que definitivamente queda enmarcado o texto na pseudociencia xa que na concepción científica a linguaxe que se emprega é precisa e inequívoca. Todas as afirmacións que fai Richard S. son definitivas e conciden cos supostos de partida, pero no campo da ciencia todas as conclusións son provisionais e calquera pode comprobalas mediante o método científico, xa que poden ser modificadas nun futuro.

Mentalidade científica

O vello ancián tiña por certo que o aparello de Golgi non era real, e durante anos admitiu o que el creía por verdade universal, sin molestarse en aplicar o método científico e comprobalo. Aínda que este comportamento pertence á pseudociencia, a súa mente era científica, xa que cando un biológo celular lle deu probas convincentes de que o aparello de Golgi era real, o vello viu que estivera nun erro: segundo a súa mente científica, e a pesar de non comprobar en primeira persoa se o que el tiña por certo era verdade ou non, soubo aceptar que as súas conclusións era provisionais e non verdades universais e inmutables como propón o método pseudocientífico.

A mica: posible orixe da vida

A orixe da vida tivo lugar no medio acuático, isto xa foi postulado anteriormente por cinetíficos como Oparin, que demostrou no laboratorio a formación de biomoléculas na atmósfera primitiva que se irían depositando nos océanos e dando lugar, co paso do tempo, aos coacervados.

As dúas teorías máis aceptadas sitúan a orixe da vida na auga: en fumarolas submarinas ou en charcas con alta concentración de biomoléculas orgánicas nas zonas costeiras. En contraposición a estas dúas teorías está a panspermia: que sitúa a orixe da vida nalgún lugar do cosmos pero esta teoría non foi aceptada.

Na actualiade, a científica Helen Hansman, da Universidade de California, e seguindo a teoría da orixe da vida en estractos de mica, aporta para isto numerosas probas contrastadas: tales como a existencia de potasio na mica e que tamén está presente nas nosas células; e o sodio que hai na auga, que se introduciría nos ocos da mica e de ahí explícase a presencia deste no noso sangue (se nos estractos de mica surxe a vida, as moléculas presentes na mica tamén o estarán nas células de todos os seres vivos).

Polo tanto esta científica conclúe que nos estractos de mica tería lugar unha bioquímica primitiva posibilitando o desenrrolo dunha vida precelular que posteriormente daría lugar aos seres vivos al e como se conocen hoxe en día.


5 nov 2010

Pseudociencia

Os seres vivos aparecen a partir do ADN que se formou nunha sopa de células bacterianas. Jeremi Cherfas foi o artífice desta afirmación, pero para todo o que el di só serven bacterias de certo tipo: non fotosintéticas, que soporten altas temperaturas e que poidan acabar formando ADN, e non contempla a biodiversidade dos seres vivos. Aínda que este home é un científico, non aplicou o método científico na súa teoría e tampouco aporta probas convincentes. Ao amosar aos demáis as súas crenzas non emprega unha linguaxe explícita , e esta leva a confunsións.

O Xogo do posible.

Darwin afirmaba que a evolución está moi lonxe da perfección, polo que o mundo e todo o que nel hai non pode ser creación dun Deus como afirman os relixiosos. Se este fose certo, como se explicaría que a mesma especie teña diferenzas segundo o hábitat no que viva e surxan así as subespecies? Ademais, se todo o que crea Deus é perfecto: ¿por qué atopamos fósiles de especies que viviron noutros tempos e hoxe en día non existen? Como resposta a esta pregunta Darwin falou da evolución e selección natural, xa que as especies van cambiando para adaptarse ó ambiente no que viven, e as que non logran adaptarse desaparecen deixando espacio para que proliferen as máis aptas.
Segundo Darwin, e contrastado polo método científico, a vida non pode surxir da nada (a diferencia do que afirman as teorías pseudocientíficas) e os cambios que se observan nas especies co paso do tempo para mellorar pero non aparece da nada sen pasar un proceso previo de selección (a selección natural trata de mellorar o que xa existe pero o que no pode ser é que aparezan especies xa adaptadas ao medio).

Nova Hipótese Sobre a Orixe da Vida


No momento actual, e debido a intereses de diferente índole pero sobre todo intereses económicos, o home está transformando a natureza ao seu antollo. Desta forma a natureza pasa a estar en mans do ser humano quedando a súa propia capacidade de evolucionar nun segundo plano. Segundo Vandana Shiva, esto non debería ser así, senón que o que el denomina sistemas libres deberían estar exentos da manipulación xenética (amparada esta polo sistema legal) e así estes sistemas seguirán o seu curso natural da mesma forma que o fixeron durante centos de anos sen ningún tipo de intervencionalismo.
Todo isto lévanos a unha cuestión ética xa que neste momento o debate está entre modificar ou non os seres vivos, para isto cada persoa terá a súa propia resposta pero para non extralimitarnos do que se debe ou non se debe facer xorde un código ético avalado por profesionais. Aínda así a decisión final está nas mans da xente, é dicir, a natureza modificarase ou non en función do tipo de consumo que haxa nun certo momento.

Catarina

POSIBLES OCEANOS DE DIAMANTES EN NEPTUNO



Un grupo de científicos afirman que encontraron a proporción exacta de temperatura e presión para lograr que un diamante fose líquido (cando normalmente se transformaría en grafito). A asombrosa casualidade é que esas condicións atmosféricas poderían darse naturalmente en Neptuno e Urano, planetas con ao menos un 10% de carbón, e podería haber alí- especulan os científicos- mares de diamante incandescente sobre os que floten témpanos dun valor incalculable.

- Conclusión: os uranianos e neptunianos están forrados!

O que a min non me acaba de cadrar e que se Urano e Neptuno son planetas fundamentalmente gasosos, como poden existir mares na súa superficie?