30 nov 2010

¿OS BURROS SON BURROS?


A pesar das apariencias, os burros son tan intelixentes como os demáis équidos. A súa resistencia para realizar diversas tarefas pode ser interpretada máis ben como un signo de independencia e terquedade que de torpeza. Á fin e ó cabo, fan fronte na natureza ós mesmos retos cós seus curmáns, os cabalos, e a capacidade cerebral de ambos é similar en relación co seu tamaño corporal. Nalgunhas circunstancias, con todo, os asnos compórtanse dun modo máis intelixente cós cabalos: estes son propensos a sufrir ataques de pánico e botan a correr en estampida, o que pode resultar perigoso. Os burros son máis flemáticos e analizan detidamente a situación ata decidir a resposta máis adecuada. Ademáis, desenvolveron unha estreita relación cos seres humanos e poden ata ler os seus estados de ánimo na súa expresión.
Despois de ler isto, fágome unha pregunta: ¿Por que ás persoas máis torpes ou menos intelixentes lles chamamos burros?¿Por que non chamarlles cabalos? Polo que acabamos de ler, os burros analizan máis as situacións cós seus curmáns os cabalos.

¿Vida en Marte?


As bacterías do río Tinto din que é posible a vida en Marte.


A conca do río tinto, rica en ferro, é un ecosistema similar ó marciano.Un equipo de científicos empregou organismos e mostras que había neste río, por esa similitude que ten co sistema marciano, e un alto porcentaxe das bacterias sobreviviron as condicións as que foron expostas.

A comunidade científica utilizou as bacterias quimiolitotrofas para facer os informes de habitalidade porque os informes que nos chegan sobre Marte indícanos que ten un importante contido de minerais e ferro na súa superficie. Someteron esas bacterias a presións de 7 milibares, temperaturas superiores a 170 º C e ós raios UV.


¿ E vos que creedes? ¿ Existirá vida no planeta roxo?

Que esconden os buratos negros?


Un burato negro é un obxecto celeste cunha densidade tal que a curvatura do espazo adxacente está pregada sobre si, polo que están illados do universo exterior e nin sequera a luz pode fuxir.
Considerando o complicado que podería resultar o intentar explicar a natureza dos buratos negros utilizando as matemáticas (posto que habería que entender a teoría xeral da relatividade de Albert Einstein), esta páxina: http://www.taringa.net/posts/info/2982711/agujeros-negros____que-esconden_.html danos unha explicación moito máis sinxela deste fenómeno considerando a gravidade cun comportamento clásico (o efecto da mazá de Newton).
Eu recomendaríavos esa páxina xa que hai cousas moi interesantes sobre o tema dos buratos negros, con vídeos, fotos e bastante información. Explica mediante exemplos entretidos como se forman, dannos a resposta a esas preguntas das que temos curiosidade e non atopamos resposta convincente para elas: porqué ese nome? Os buratos negros comeríanse todo o universo? Existen os buratos brancos? E os buratos de gusano?...
Todo esto, e máis nesta páxina: http://www.taringa.net/posts/info/2982711/agujeros-negros____que-esconden_.html
"CUANTO MAS SABEMOS MENOS ENTENDEMOS" Albert Einstein

DE CINZA A DIAMANTE



Algordaza SA é o único laboratorio no mundo que crea Diamantes de orixe humano cun proceso de transformación exclusivo. o seu proceso científico non engade carbono ó carbono provinte das persoas, nin fai manipulación da cor dos Diamantes obtidos (un selo de diferenciación e garantía)



- Eu penso que é unha maneira un pouco frívola de recordar a un ser querido, aínda que pensando ben, que máis da que te coman os bermes que acabar incrustado nun anel? (eu case prefiro o segundo).O peor ten que ser que a túa familia en lugar de empregar o teu carbono para facer un diamante o emprege para facer un lápiz.

A estrada.

A estrada escrito por Cormac MaCarthy é considerado unha das grandes obras da literatura universal, e con razón.
É unha historia contemporánea que se desenvolve nun hipotético E.E.U.U desolado pola acción do home, onde un pai e o seu fillo percorren a estrada que simboliza a esperanza a unha savación incerta.
O amor entre eles é determinante para seguir o camiño. O mundo derrúbase e a fame invade os pouos sobreviventes; a procura e comida é a ansia de todo os personaxes. Ata agora a nai Terra deunos todo preciso para a subsistencia; pero que ocorrería se algo impedira que seguise sendo fértil?; se as cinzas cubrisen os campos, se os animais desaparecesen. Saberíamos distinguir o ben do mal en situacións tan extremas? Quizáis as necesidades vistas ata agora son insignificantes comparándoas cas que nos mostra esta historia.
Se consideras que o mundo está establecido e que a súa continuidade é eterna, deberías sumerxirte nesta historia, pensarás doutra forma.

CAPACIDADE INNATA DOS PITIÑOS PARA REALIZAR CÁLCULOS MATEMÁTICOS


O que non se sabía até a data é que os pitos teñen tamén esa capacidade innata para sumar e restar. Estes animais realizaron operacións de aritmética básica para pescudar ante dúas pantallas cal era a que ocultaba o maior número de obxectos coñecidos. Ao parecer, os pitos tentan estar preto dos elementos cos que se criaron, da mesma maneira que están á beira da súa nai e séguena nada máis saír do ovo. Ese instante de recoñecemento recoñécese como “sinal”. Déixalles pegada. Así, os investigadores compraron pitos de apenas unhas horas e durante dous días tivéronlles en gaiolas con varias cápsulas amarelas de ovos Kinder. Despois, ao situarlles nunha caixa con area na que había dúas pantallas lixeiramente enfrontadas e que ocultaban ditas bólas amarelas, os pitiños miraban a ambos os dous lados da pantalla, e quedaban onde había un maior número de bólas. Con outras experiencias polo estilo, lográronse tamén resultados similares, demostrando que a habilidade para sumar e restar é innata nestas aves.
¿Credes que estas pequenas aves teñen algún tipo de intelixencia ou é unha pura coincidencia? ¿Non credes que esto é algo similar ó que ocorreu co pulpo Paul no mundial, pura coincidencia ou casualidade?

O Gran colisionador de Hadróns (LHC) consigue xerar ‘big bangs’ en miniatura


O acelerador de partículas máis grande do mundo volviunos sorprender conseguindo unhas colisións con temperaturas de ata 10.000 millóns Cº, que foron definidas polos investigadores como mini big bangs. Conseguiuse cambiando os materiais que se aceleraban no gran anel subterráneo: os protóns foron substituídos por ións de plomo (átomos de plomo ós que se lle quitaron os electróns). A temperatura obtida, aínda que só dura un fugaz instante, é un millón de veces máis alta que a rexistrada no el interior do Sol. A estas temperaturas, protóns e neutróns fúndense nunha sopa quente e densa de quarks e gluóns.

Opinión persoal: É incrible que xa chegaramos a este punto da ciencia, se en tan pouco tempo podemos reproducir mini big bangs, non tardaremos en ser capaces de reproducilos a maior escala, e poder manipular mellor os elementos.

Adeus ás agullas: novo método para medir a glucosa sen necesidad de extraer sangue

Os pacientes de diabetes tipo 1 poderían controlar a súa enfermidade gracias ó equipo de Espectroscopia de Raman do Laboratorio de Espectroscopia do Instituto de Massachussets, tras 15 anos de investigación. A máquina usa tecnoloxía de luz non invasora para medir os niveis de glicosa en sangue escaneando o brazo ou o dedo do paciente con infravermello preto. Grazas a un algoritmo é posible calcular os niveis de glicosa en sangue. Como toda a nova tecnoloxía, ten aínda as súas limitacións, posto que se o paciente consume glicosa ou algún produto azucrado, tomaría aproximadamente uns 10 minutos para que o novo nivel de glicosa se vira refrexado no fluído intersticial. Pero este obstáculo está sendo superado..

Opinión persoal: Penso que é un grande avance, pois, aínda que non sexa o maior descubrimento do mundo, facilitará a vida de moita xente amenizando as consecuencias dunha enfermidade, como pode ser a diabetes. Os pacientes poderán medir o seu nivel de glicosa con moita comodidade. Agora ben, haberá que ver canto costará isto, ou como o poñerán a disposición dos usuarios, de todas formas, parece un avance moi útil.

O cheiro do medo


A doutora Denise Chen, profesora asistente de psicoloxía na Universidade de Rice, en Houston, tentou averiguar se as persoas que teñen medo desprenden un aroma diferente.

Para iso, fixo ver ós seus suxeitos experimentais 13 min. da película Indiana Jones e tamén 13 min. da película Ace Ventura. Antes, baixo os brazos, colocoulles panos de gamuza. Despois, Chen introduxo os panos en xerras de cristal e conxelounos a -44 Cº. Unha semana despois, Chen desconxelou os paños e fíxollos cheirar ós seus suxeitos. Según Chen, experta no campo da chamada “comunicación olfativa da emoción”, o medo produce sinais químicas e cambios no cheiro corporal, como tamén o fai a felicidade. Os homes que cheiraban os panos impregnados de medo, aumentaban os seus niveis de precaución e vixilancia, pois os suxeitos que cheiraban este aroma sacaban mellores resultados nas probas de asociación de palabras.

Opinión persoal: Pareceume unha investigación cuns resultados moi curiosos, pois sempre falamos de que os animais cheiran o medo, e parece que agora o podemos dicir cun sentido literal. ¿Será este mesmo olor o que perciben os animais? O que máis me chamou a atención foi o aumento nos niveis de precaución e vixiancia dos homes, sabendo isto… poderíase encontrar unha maneira de utilizar estes cheiros para aumentar a atención do home en momentos como un exame, unha conferencia, etc.?

O casco de Deus: ¿o artefacto que sirve para ver máis alá?


Se un sente que Deus existe, tende a pensar que é así, ¿onde quedarían estas sensacións se se puideran inducir con un artefacto?

Esa é precisamente a función do casco de Deus, que se garda no laboratorio de neurociencia do doutor Michael Persinger, en Sudbury. O casco está cheo de imaxes e cables e serviu para levar a cabo 25 anos de experimentos con diferentes suxeitos, que foron expostos a pequenos campos electromagnéticos. Tras un rato con este casco enchufado, o 90% dos suxeitos (ateos ou crentes) afirman experimentar una presencia extraña. Dependendo das crenzas, o suxeito experimentará a presenza de Xesús ou dalgún outro ente sobrenatural. Incluso un dos suxeitos criu sentir a cércana do demo. O casco de Deus simplemente acende a chispa na parte do cerebro onde nacen esos pensamentos místicos e espirituais.

Opinión persoal: O feito de que os suxeitos deste experimento afirmen e aseguren que é realmente Deus o que están a sentir fai deste artigo un artigo pseudocientífico, pois principalmente están dar por sentado que Deus (ou no caso doutros suxeitos, o demo) existe, cando non hai ningunha prova que o demostre, mostrando unha actitude totalmente relixioasa (o contrario por excelencia da ciencia).

A psicofonía.


A psicofonía é un dos fenómenos máis estudados na actualidade. Apareceu en 1959 cando Friedrich Jürgenson foi a un bosque de Estocolmo a grabar o son duns paxaros para a banda sonora dun documental, cando recollíu a grabación escoitou algo máis caos paxaros, pero non lle deu moita importancia. Despois de varias grabacións escoitando algo estrano, nunha desas grabacións recoñeceu a voz da súa defunta nai decindo: "Jurgi, Jurgi, o meu pequeno Jurgi..."
Na actualidade hai moita xente que se adica a investigar sobre este fenómeno. Credes realmente que paga a pena invertir cartos e tempo nisto?

Sinceramente, eu creo que non paga a pena, xa que nas grabacións que parece que se escoitan estas cousas , ou ben son grabacións escoitadas do revés, ou cunha mala calidade de sonido.

29 nov 2010

MEIGAS


As meigas tamén son coñecidas como curandeiras e videntes, e as xentes acuden a elas para ser curadas cos seus rescritos, ensalmos e conxuros. A pesar de que o problema do “paciente” sexa físico, elas diagnostícano como un meigallo. Son mulleres que realizan ou curan o mal de ollo pero, en realidade existe o mal de ollo? Non hai probas de que o que fagan sexa verdade, é dicir, todo o que din e fan non ten un soporte físico nin científico no que sosterse porque non hai nada que demostre que é certo. Por exemplo: os amuletos que lle entregan como unha axuda á cura, en realidade son efectivos? Non podemos verificalo. Por iso eu penso que estamos a falar de pseudociencia.

Os gatos caen sempre de pe?



Si,Estudos científicos dos anos 80 din que teñen un movemento reflexo que lles fai ``poñerse`` no aire de forma que sempre caen de pe,isto é posible grazas ao seu movemento de columna inusualmente flexible e a que non teñen un equivalente a nosa clavícula no seu esqueleto.Todo isto permítelles amortizar o golpe dende grandes alturas.De feito,canto mais alto,máis tempo lles dá a reorientarse e a organizar o ángulo perfecto da caída.Os gatos teñen pensamentos ao igual que temos as persoas,polo tanto teñen a capacidade de colocarse ben cando están en movemento para caer ben e non facerse dano.

Pódese ver dende o espazo a gran Muralla china?



Non,Yang Liweu,o primeiro astronauta chino que viaxou ao espazo,asegurou ao volver:A gran Muralla china non se ve dende aí arriba`.Dende así pois,dábase por feito que isto non era máis que un mito que non era certo,ata que a axencia Europea do Espazo publicou no 2004 unhas imaxes que eran,precisamente,da Gran Muralla ,tomadas dende o espazo.Aos poucos días tiveron que corrixir isto,debido a que os investigadores chinos describiron que o que lles parecía a Muralla non era máis que o traxecto dun río que flúe ao noroeste de Pekín,Tampouco se pode ver dende a Lúa. Os investigadores eran chinos,polo tanto querían que se lles dise valor a Muralla china e entón,dicían que a Muralla china era tan alta que se vía dende o espazo.Sobre isto,outros investigadores comprobaron que iso non era certo,e así foi,o que eles estaban a ver,non era máis que un río do noroeste de Pekín.A fin de contas,isto dinos que os científicos din o que eles queren ou o que máis lle interesa.

A idade nunha gota de sangue.


Uns investigadores holandeses, sinalan que os linfocitos T, unhas celulas defensivas do sangue, poderían axudarnos a saber a idade das persoas. Cando deron con esta clave, deduciron que sería un gran avance para non atoparse co problema, de que o ADN obtido do homicida, (no suposto caso de que estivemos a falar dun asasinato), non coincidesen co sospeitosos xa ficahados; xa que os perfís de ADN, so poden identificar persoas xa fichadas polos corpos de investigación. Por iso se traballa neste tema, para obter rasgos físicos dunha persoa a que pertence a mostra do sangue. O gran obxectivo que queren chegar a ter é a idade, xa que pode axudar moito na búsqueda do asesino,( se seguimos co exemplo anterior). Será isto un gran avance na ciencia? Ou so servirá para crear un novo conflito político-científico?

28 nov 2010

ANDROMEDA FORMADA POR CHOQUE ENTRE GALAXIAS

Grazas a un grupo de científicos que invstigou sobre Andrómeda, a galaxia máis proxina á Vía láctea, logrouse averiguar a suacreación e evolución.

Os resultados indican que duas galáxias chocaron fai mais de 9.000 millons de anos e que permaneceron unidas ata fai , aproximadamente, uns 5.500 millons de anos.

Aseguran que, mentres eles foran capaces de detectar as galaxias máis próximas, hai outros moitos “buratos negros” sen investigar, que constituen o Grupo Local de Galaxias (formado por unas 40 galaxias). Pero, ¿que se agocha tras todos eses buratos negors dos que tanto oimos falar?

Entre Lobos

Moitas veces temos escoitado que a realidade supera a ficción. Qué pensarías se a película de Mowli fora realidade? Efectivamente, esta película de Gerardo Olivares conta a historia de Marcos Pantoja, un neno que é vendido e despois abandonado en Sierra Morena durante doce anos. Vive só coa compaña dos lobos. É posible que un ser humano poida prescindir da sociedade?; e se o rescatásemos ós vinte anos podería volver formar parte dela? Sempre escoitamos que os seres humanos somos seres sociais, ata que punto isto é verdade?