2 jun 2011

Adicción ao xogo nos xenes?

Un estudio realizado sobre xemelgos en Australia parece que nos leva a que a adicción aos xogos de azar é case exclusivamente xenética xa que se fixo un estudo sobre 4.000 xemelgos e na maioría cumpliase que xogaban os dous ou que se un xogaba o outro sería propenso a facelo.Neste estudo tamén saltaba a vista que se cumplia con máis seguridade nos homes que nas mulleres.
Creedes que este estudo é razoable ou pensades que por ser xemelogos os gustos dun poden atraer ao seu irmán sen involucrar os seus xenes?

2 comentarios:

  1. Eu opino que os gustos de cada xemelgo non veñen dados, simplemente, polos seus xenes, senon que dependen, sobretodo, da sociedade na que vivan e de como se adapten a ela dende pequenos.

    ResponderEliminar
  2. Iso de que a adicción vai ligada ós xenes ten moito que cuestionar. Pois a maioría destas características das personas son determinadas polo ambiente ou pola sociedade na que se crían, niso estou dacordo con Noelia. Só engadiría que a explicación a que dous xemelgos teñan a mesma adicción é sinxela, foron criados no mesmo ambiente. E a diferencia entre home e muller, tampouco é moi difícil, a muller sempre foi máis restrinxida pola sociedade a realizar actividades deste tipo.

    Pablo Rodríguez Doldán 1ºB

    ResponderEliminar

¿Estás seguro de que queres comentar?