O estudo levado a cabo por científicos de Queensland, e que aparecerá na próxima edición do Periódico Estadounidense de Xenética Humana, básase nun análisis xenético comparativo de máis de 4.000 individuos.
Dito estudo, que analizaba específicamente a xemelgos, a seus irmáns e pais, demostrou finalmente que non existe un "xene" para a cor dos ollos.
Según publica BBCMundo, as diferenzas nas cores dos ollos débense principalmente a polimorfismos dun só nucleótido (coñecidos como SNP, polas súas siglas en inglés).
Todos os SNP están ubicados cerca dun xen chamado OCA2. Este xen produce una proteína que axuda a dar cor ó cabelo, á pel e ós ollos. E as mutaciones no OCA2 causan a forma máis común do albinismo.
Dito estudo, que analizaba específicamente a xemelgos, a seus irmáns e pais, demostrou finalmente que non existe un "xene" para a cor dos ollos.
Según publica BBCMundo, as diferenzas nas cores dos ollos débense principalmente a polimorfismos dun só nucleótido (coñecidos como SNP, polas súas siglas en inglés).
Todos os SNP están ubicados cerca dun xen chamado OCA2. Este xen produce una proteína que axuda a dar cor ó cabelo, á pel e ós ollos. E as mutaciones no OCA2 causan a forma máis común do albinismo.
Todos temos dúas copias dun SNP. Entón, hai varias combinacións posibles, algunhas das cales están máis asociadas, por exemplo, cos ollos celestes que con ollos marróns. Estás combinacións inflúen moito na cor dos ollos dunha persoa, anque non son responsables da forma final.
Que opinades vós sobre que dende sempre pensáramos dun xeito e agora, de súpeto, nos cambien a idea? Isto é unha clara demostración de que a ciencia si avanza, e intenta ser cada vez máis precisa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
¿Estás seguro de que queres comentar?