No século XIX Lamarck estaba en contra da teoría da xeración espontánea. El atribuíalle ao organismo a facultade de reaccionar ante as influencias externas con cambios da súa organización, alteracións morfolóxicas ou estruturais.Él dixo que os animais,que contaban cunha certa intelixencia,transformábanse debido a influencia das súas costumes e dos seus esforzos.
Dixo que un carácter adquirido pode herdarse si se repite un número suficiente de xeracións como consecuencia das costumes pero se non se usa,pode desaparecer.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
¿Estás seguro de que queres comentar?